ΤΡΙΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΘΕΜΑ ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ... ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ
ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ
ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ... ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΧΙ ΕΜΑΣ ΑΛΛΑ
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ...
ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΕΙΠΑΤΕ
George Anastasiades ...συνεχιζω...το βαπτισμα των νηπιων ΔΕΝ βρισκεται μεσα στην Αγια Γραφη... ο Αποστλος Παυλος να γρφει στις Πραξεις 16:31-33. Οτι ΠΡΩΤΑ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΔΑΧΗ...και ακολουθησε το βαπτισμα. Ολα τα μελη της οικογενειας, ακουσαν, καταλαβαν, ΔΕΧΘΗΚΑΝ τον Μηνημα περι προσωπικης σωτηριας...και βαπτισθηκαν... Αυτο γινεται και τωρα με τους σωσμενους χριστιανους. Πρεπει να μη ξεφευγομε ποτε απο την ΟΡΘΗ ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ... Με αγαπη. ΓΣΑ.7 ώρες πριν · Μου αρέσει!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
1) Σε ποιο σημείο της η Γραφή, απαγορεύει το Νηπιοβαπτισμό;
2) Στο Πράξεις 16: 14-15 διαβάζουμε:
Και γυνή τις Λυδία το όνομα, πωλήτρια πορφύρας εκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τον Θεόν, ήκουε, της οποίας ο Κύριος διήνοιξε την καρδίαν διά να προσέχη εις τα λαλούμενα υπό του Παύλου. Αφού δε εβαπτίσθη αυτή και ο οίκος αυτής, παρεκάλεσε λέγουσα·
Μπορεί κάποιος ερμηνευτής των Γραφών να μας βεβαιώσει ότι ο οίκος αυτής δεν είχε παιδιά;
3) Επίσης μπορούν να μας φερουν μια απόδειξη, ότι οι τρεις χιλιάδες χριστιανοί που βαπτίστηκαν μετά την ομιλία τού Πέτρου (Πράξ. 2, 41) άφησαν τα παιδιά τους αβάπτιστα.
«Ουδαμού της Ιεράς Γραφής φαίνεται ή ότι ο Χριστός διέταξε τον αποκλεισμόν των νηπίων από τού βαπτίσματος, ή ότι οι Απόστολοι κατά τας Αποστολικάς αυτών πορείας, βαπτίζοντες τους προσερχόμενους εις πίστιν εθνικούς, κατέλιπον αβάπτιστα τα εαυτών νήπια»
Άγ. Νεκτάριος
ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ "εις άφεσιν αμαρτιών". Άλλοι ακόμα πιο ακραίοι, θα πουν: "Ως αφιέρωση στον Θεό".
Εάν πράγματι το βάπτισμα αποτελούσε "αφιέρωση", ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρέπει να είναι ενήλικος. Όμως το Χριστιανικό βάπτισμα είναι κάτι άλλο. Δεν είναι "αφιέρωση" το βάπτισμα. Είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ τού βαπτιζομένου. Αυτό το δείξαμε σε άλλες μας μελέτες. Εδώ θα πούμε μόνο μερικά αναγακαία. Και ξεκινάμε με τον απόστολο Παύλο:
"΄Η αγνοείτε, ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ουν (λοιπόν) αυτώ δια τού βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα (έτσι ώστε)
ώσπερ ηγέρθει Χριστός εκ νεκρών δια τής δόξης τού Πατρός ούτως και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν.
Ει γαρ (επειδή εάν) σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι τού θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα. Τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθει, ίνα καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία... ει δε απεθάνομεν συν Χριστώ, πιστεύομεν ότι και συζήσωμεν αυτώ" (Ρωμαίους 6/ς΄ 3 - 8).
Με το Άγιο Βάπτισμα λοιπόν, ο άνθρωπος ανασταίνεται Πνευματικά λαμβάνοντας το Άγιο Πνεύμα. Αυτό φαίνεται και στο εδάφιο: Πράξεις 2/β΄ 38:
"Μετανοήσατε φησιν, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών υμών, και λήμψεσθε την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος".
Στο παραπάνω εδάφιο, είναι εμφανέστατο και το ότι το βάπτισμα γίνεται "εις άφεσιν αμαρτιών", και όχι "εις αφιέρωσιν".
Όμως και η ίδια η Αγία Γραφή μαρτυρεί ότι τα παιδιά μπορούν να βαπτίζονται, λέγοντας:
"...Ας βαπτισθεί έκαστος υμών...εις άφεσιν αμαρτιών. Και θέλετε λάβει την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας, και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέσηται Κύριος ο Θεός ημών" -Πράξεις 2/β΄ 38,39.
Το "διότι" εδώ πιο πάνω, δείχνει ότι ο λόγος είναι περί τού βαπτίσματος εις άφεσιν αμαρτιών. Και τα τέκνα τών Χριστιανών λοιπόν έχουν μετοχή σε αυτό.
Ίσως εδώ μας πει κάποιος: Μα τι αμαρτία έχει το μωρό για να βαπτιστεί "εις άφεσιν αμαρτιών";
Προσέξτε τι λέει το εδάφιο Ιώβ 14/ιδ΄ 4,5 Ο΄ "τις γαρ καθαρός έσται από ρύπου; Αλλ' ουθείς. Εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού επί τής γης" Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και μιας ημέρας αν είναι κάποιος, δεν είναι καθαρός. Και αυτό μαρτυρείται και σε άλλα εδάφια τής Αγίας Γραφής. Ας δούμε άλλο ένα:
"Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου" - Ψαλμός 50/ν΄ 7. Σκεφθήτε! Ακόμα και από τη σύλληψη ο άνθρωπος είναι δεμένος με την αμαρτία. Ή μήπως ο ερωτών, δεν γνωρίζει ότι και τα παιδιά μας μετέχουν τού προπατορικού αμαρτήματος; Δεν κληρονόμησαν από τον Αδάμ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ, και δεν γεννήθηκαν ΣΤΕΡΗΜΕΝΑ από το Άγιο Πνεύμα που είχε ο Αδάμ;
Όμως υπάρχουν και άλλα! Προσέξτε τι λέει η Αγία Γραφή στην Κολοσαείς 2/β΄ 11,12: "εν ω και περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδύσει τού σώματος τών αμαρτιών της σαρκός εν τη περιτομή τού Χριστού συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι, εν ω και συνηγέρθητε δια της πίστεως της ενεργείας τού Θεού τού εγείραντος αυτόν εκ των νεκρών".
Το βάπτισμα λοιπόν, είναι η "περιτομή τού Χριστού". Και ποιος ήταν ο ρόλος τής περιτομής στους Ισραηλίτες; Ήταν να γίνουν μέλη τής Εκκλησίας τού Ισραήλ. Ομοίως, πότε κάποιος γίνεται μέλος τής Χριστιανικής Εκκλησίας; Όταν βαπτίζεται στο Χριστιανικό βάπτισμα. Όμως η περιτομή γινόταν ΚΑΙ ΣΕ ΜΩΡΑ, και μάλιστα ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ. (Γένεσις 17/ιζ΄ 10-14). Έχουμε λοιπόν ένα σαφέστατο παράλληλο: Όπως ένα παιδί μπορούσε να περιτμηθεί στον αρχαίο Ισραήλ για να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Ένα παιδί, μπορεί και σήμερα να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, τής Εκκλησίας. Και όπως δεν ήταν τότε αναγκαίο να το ρωτήσει κάποιος, το ίδιο ισχύει και σήμερα. Γιατί πάντοτε έχει τη δυνατότητα μεγαλώνοντας, αν θέλει να αρνηθεί το βάπτισμα αυτό. Όπως είναι γραμμένο: "άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, τών γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία τών ουρανών". (Ματθαίος 19/ιθ΄ 14). Όμως οι Αναβαπτιστές τού Προτεσταντισμού, σε αντίθεση με τα λόγια αυτά τού Χριστού, εμποδίζουν τα παιδιά να πολιτογραφηθούν με το βάπτισμα, μέλη τής Εκκλησίας, και να έχουν μετοχή στη βασιλεία τών ουρανών.
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΕΙΠΑΤΕ
George Anastasiades ...συνεχιζω...το βαπτισμα των νηπιων ΔΕΝ βρισκεται μεσα στην Αγια Γραφη... ο Αποστλος Παυλος να γρφει στις Πραξεις 16:31-33. Οτι ΠΡΩΤΑ ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΔΑΧΗ...και ακολουθησε το βαπτισμα. Ολα τα μελη της οικογενειας, ακουσαν, καταλαβαν, ΔΕΧΘΗΚΑΝ τον Μηνημα περι προσωπικης σωτηριας...και βαπτισθηκαν... Αυτο γινεται και τωρα με τους σωσμενους χριστιανους. Πρεπει να μη ξεφευγομε ποτε απο την ΟΡΘΗ ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ... Με αγαπη. ΓΣΑ.7 ώρες πριν · Μου αρέσει!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
1) Σε ποιο σημείο της η Γραφή, απαγορεύει το Νηπιοβαπτισμό;
2) Στο Πράξεις 16: 14-15 διαβάζουμε:
Και γυνή τις Λυδία το όνομα, πωλήτρια πορφύρας εκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τον Θεόν, ήκουε, της οποίας ο Κύριος διήνοιξε την καρδίαν διά να προσέχη εις τα λαλούμενα υπό του Παύλου. Αφού δε εβαπτίσθη αυτή και ο οίκος αυτής, παρεκάλεσε λέγουσα·
Μπορεί κάποιος ερμηνευτής των Γραφών να μας βεβαιώσει ότι ο οίκος αυτής δεν είχε παιδιά;
3) Επίσης μπορούν να μας φερουν μια απόδειξη, ότι οι τρεις χιλιάδες χριστιανοί που βαπτίστηκαν μετά την ομιλία τού Πέτρου (Πράξ. 2, 41) άφησαν τα παιδιά τους αβάπτιστα.
«Ουδαμού της Ιεράς Γραφής φαίνεται ή ότι ο Χριστός διέταξε τον αποκλεισμόν των νηπίων από τού βαπτίσματος, ή ότι οι Απόστολοι κατά τας Αποστολικάς αυτών πορείας, βαπτίζοντες τους προσερχόμενους εις πίστιν εθνικούς, κατέλιπον αβάπτιστα τα εαυτών νήπια»
Άγ. Νεκτάριος
ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ "εις άφεσιν αμαρτιών". Άλλοι ακόμα πιο ακραίοι, θα πουν: "Ως αφιέρωση στον Θεό".
Εάν πράγματι το βάπτισμα αποτελούσε "αφιέρωση", ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρέπει να είναι ενήλικος. Όμως το Χριστιανικό βάπτισμα είναι κάτι άλλο. Δεν είναι "αφιέρωση" το βάπτισμα. Είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ τού βαπτιζομένου. Αυτό το δείξαμε σε άλλες μας μελέτες. Εδώ θα πούμε μόνο μερικά αναγακαία. Και ξεκινάμε με τον απόστολο Παύλο:
"΄Η αγνοείτε, ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ουν (λοιπόν) αυτώ δια τού βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα (έτσι ώστε)
ώσπερ ηγέρθει Χριστός εκ νεκρών δια τής δόξης τού Πατρός ούτως και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν.
Ει γαρ (επειδή εάν) σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι τού θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα. Τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθει, ίνα καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία... ει δε απεθάνομεν συν Χριστώ, πιστεύομεν ότι και συζήσωμεν αυτώ" (Ρωμαίους 6/ς΄ 3 - 8).
Με το Άγιο Βάπτισμα λοιπόν, ο άνθρωπος ανασταίνεται Πνευματικά λαμβάνοντας το Άγιο Πνεύμα. Αυτό φαίνεται και στο εδάφιο: Πράξεις 2/β΄ 38:
"Μετανοήσατε φησιν, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών υμών, και λήμψεσθε την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος".
Στο παραπάνω εδάφιο, είναι εμφανέστατο και το ότι το βάπτισμα γίνεται "εις άφεσιν αμαρτιών", και όχι "εις αφιέρωσιν".
Όμως και η ίδια η Αγία Γραφή μαρτυρεί ότι τα παιδιά μπορούν να βαπτίζονται, λέγοντας:
"...Ας βαπτισθεί έκαστος υμών...εις άφεσιν αμαρτιών. Και θέλετε λάβει την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας, και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέσηται Κύριος ο Θεός ημών" -Πράξεις 2/β΄ 38,39.
Το "διότι" εδώ πιο πάνω, δείχνει ότι ο λόγος είναι περί τού βαπτίσματος εις άφεσιν αμαρτιών. Και τα τέκνα τών Χριστιανών λοιπόν έχουν μετοχή σε αυτό.
Ίσως εδώ μας πει κάποιος: Μα τι αμαρτία έχει το μωρό για να βαπτιστεί "εις άφεσιν αμαρτιών";
Προσέξτε τι λέει το εδάφιο Ιώβ 14/ιδ΄ 4,5 Ο΄ "τις γαρ καθαρός έσται από ρύπου; Αλλ' ουθείς. Εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού επί τής γης" Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και μιας ημέρας αν είναι κάποιος, δεν είναι καθαρός. Και αυτό μαρτυρείται και σε άλλα εδάφια τής Αγίας Γραφής. Ας δούμε άλλο ένα:
"Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου" - Ψαλμός 50/ν΄ 7. Σκεφθήτε! Ακόμα και από τη σύλληψη ο άνθρωπος είναι δεμένος με την αμαρτία. Ή μήπως ο ερωτών, δεν γνωρίζει ότι και τα παιδιά μας μετέχουν τού προπατορικού αμαρτήματος; Δεν κληρονόμησαν από τον Αδάμ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ, και δεν γεννήθηκαν ΣΤΕΡΗΜΕΝΑ από το Άγιο Πνεύμα που είχε ο Αδάμ;
Όμως υπάρχουν και άλλα! Προσέξτε τι λέει η Αγία Γραφή στην Κολοσαείς 2/β΄ 11,12: "εν ω και περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδύσει τού σώματος τών αμαρτιών της σαρκός εν τη περιτομή τού Χριστού συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι, εν ω και συνηγέρθητε δια της πίστεως της ενεργείας τού Θεού τού εγείραντος αυτόν εκ των νεκρών".
Το βάπτισμα λοιπόν, είναι η "περιτομή τού Χριστού". Και ποιος ήταν ο ρόλος τής περιτομής στους Ισραηλίτες; Ήταν να γίνουν μέλη τής Εκκλησίας τού Ισραήλ. Ομοίως, πότε κάποιος γίνεται μέλος τής Χριστιανικής Εκκλησίας; Όταν βαπτίζεται στο Χριστιανικό βάπτισμα. Όμως η περιτομή γινόταν ΚΑΙ ΣΕ ΜΩΡΑ, και μάλιστα ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ. (Γένεσις 17/ιζ΄ 10-14). Έχουμε λοιπόν ένα σαφέστατο παράλληλο: Όπως ένα παιδί μπορούσε να περιτμηθεί στον αρχαίο Ισραήλ για να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Ένα παιδί, μπορεί και σήμερα να γίνει μέρος τού λαού τού Θεού, τής Εκκλησίας. Και όπως δεν ήταν τότε αναγκαίο να το ρωτήσει κάποιος, το ίδιο ισχύει και σήμερα. Γιατί πάντοτε έχει τη δυνατότητα μεγαλώνοντας, αν θέλει να αρνηθεί το βάπτισμα αυτό. Όπως είναι γραμμένο: "άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, τών γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία τών ουρανών". (Ματθαίος 19/ιθ΄ 14). Όμως οι Αναβαπτιστές τού Προτεσταντισμού, σε αντίθεση με τα λόγια αυτά τού Χριστού, εμποδίζουν τα παιδιά να πολιτογραφηθούν με το βάπτισμα, μέλη τής Εκκλησίας, και να έχουν μετοχή στη βασιλεία τών ουρανών.
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
