ΨΕΥΔΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ΨΕΥΔΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ 

 ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 «θαύματα γίνονται κάθε Κυριακή στις χαρισματικές εκκλησίες. Είναι το συνηθισμένο τους σόου. Ακούς να λένε ότι κάποιος θεραπεύτηκε από αρρώστια ή καρκίνο ή ο,τιδήποτε, αλλά ποτέ δεν βλέπεις αποδείξεις».

    Ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος ιδρυτής και πνευματικός γέροντας της Π.Ε.Γ., έλεγε για τα «θαύματα» «θεραπείας» ασθενών από πεντηκοστιανούς ότι αυτά οφείλονται ή στα φαινόμενα της υποβολής, ή σε μεθοδείες του πονηρού ή (κατά το μεγαλύτερο μέρος) σε ψευδή περιστατικά εντυπωσιασμού, με σκηνοθετημένα τρικ και «εθελοντές» πλη­ρωμένους κατά περίπτωση, για να παριστάνουν τους «θεραπευθέντες». Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλοι όσοι μετέρχονται το επάγγελμα του θεραπευτού, ιδίως του αποκρυφιστικού χώρου, είναι οι ίδιοι που κά­νουν τη διάγνωση και τη θεραπεία. «Δάσκαλε πονά­ει πολύ το κεφάλι μου, σχεδόν κάθε μέρα», είπε κά­ποια άτυχη κόρη στον «ηγέτη» της ομάδας που ανήκε. «Έχεις καρκίνο» της είπε ο «δάσκαλος» αφού την κοίταξε βαθιά στα μάτια. «Εγώ όμως θα σε θεραπεύσω». Έκανε κάποιες κινήσεις με τα χέ­ρια του πάνω από το κεφάλι της και την «θεράπευσε»! Κατά κακή τύχη του θύματος μειώθηκαν οι πο­νοκέφαλοι λόγω προφανώς υποβολής, με αποτέλεσμα να υποδουλωθεί πλήρως στον «αρχηγό» και να του προσφέρει για λόγους ευγνωμοσύνης όλη την περιουσία της.

Την παραπλάνηση αυτή ο πατήρ Αντώνιος Αλεβιζόπουλος την ονόμαζε επιεικώς ανεντιμότητα, για να μην την κατονομάσει με την πραγματική της διάσταση ως δολιότητα.

 Ο εντεταλμένος της Εκκλησίας της Ρουμανίας σε Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη στην Ελλάδα, πατήρ Πέ­τρος Ματέϊ, ανέφερε για τις δόλιες αυτές μεθόδους των πεντηκοστιανών τα εξής αποκαλυπτικά:

 «Το 1989 μετά την επανάσταση άρχισαν να έρχο­νται στη Ρουμανία σαν χαλάζι πολυάριθμες ομάδες από τη Δυτική Ευρώπη και την Αμερική, για να μας κηρύξουν ότι η παλιά θρησκεία, η Ορθοδοξία, τελεί­ωσε, πέρασε. Είναι λοιπόν τώρα ο καιρός για κάτι καινούργιο. Ήρθε ο Ιησούς και μας σώζει... και άλλα πολλά τέτοια. Και έκαναν δημόσιες εμφανίσεις στα μεγάλα στάδια της πρωτεύουσας του Βουκουρεστίου και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Αλλά ο Θεός μας βοή­θησε πάρα πολύ. Θα σάς διηγηθώ ένα χαριτωμένο επεισόδιο. Σε μια μεγάλη πόλη, που υπάρχει και θε­ολογική Σχολή, οι πεντηκοστιανοί οργάνωσαν σε στά­διο μεγάλη συγκέντρωση, που όπως διαφήμιζαν με μεγάλες αφίσες στους τοίχους και στις εφημερίδες με ανακοινώσεις τους, θα γίνονταν και θαύματα. Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν και μερικοί φοιτητές της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής. Άρχισαν, λοιπόν τις προσευχές και τα ‘θαύματα’. Στη σκηνή μαζεύτηκαν ανάπηροι με καροτσάκια και με πατερίτσες.

Άρχισε, λοιπόν, ο ψευτοπαπάς τους να προσεύ­χεται μεγαλόφωνα και με θεατρικές κινήσεις κοιτά­ζοντας προς τον ουρανό. Βάζει μετά τα χέρια του σ' έναν ανάπηρο κι αυτός πετάχτηκε από το καροτσά­κι κι άρχισε να τρέχει! Ο φτωχός λαός μας κοίταζε με ανοικτό το στόμα!

 Ένας φοιτητής μας εκείνη τη στιγμή, πήρε νομί­ζω από το Θεό μία καλή σκέψη. Πήγε στο μικρόφω­νο και είπε δυνατά: «Υπάρχει μια ανακοίνωση. Κά­ποιος τηλεφώνησε ότι στο στάδιο υπάρχει βόμβα που θα εκραγεί σε μερικά λεπτά».

Δημιουργήθηκε πανικός κι έτρεχαν όλοι να σωθούν και πρώτοι από όλους έτρεχαν οι ανάπηροι. Έ­τσι ο κόσμος ο φτωχός, αλλά και με ολίγη πίστη κα­τάλαβε την αλήθεια. Γι' αυτό σάς είπα ότι ο Θεός μας βοηθάει».

 Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 32