«Ήδη από τους αποστολικούς χρόνους και κατ’ αντιδιαστολή προς το
Ιουδαϊκό Σάββατο, καθιερώθηκε η Κυριακή ως η πρώτη ημέρα της εβδομάδας
και η κατεξοχήν εβδομαδιαία χριστιανική εορτή. Καταρχάς ονομάζονταν
‘’μια των Σαββάτων’’, αλλά ταχέως επιβλήθηκε η ονομασία Κυριακή (Κυρίου
ημέρα), η οποία εορτάζονταν ως η ημέρα της αναστάσεως του Κυρίου. Οι Ιουδαιοχριστιανοί
παραλλήλως προς την Κυριακή τιμούσαν και την ημέρα του Σαββάτου, αλλά η
λαμπρότητα της Κυριακής επιβλήθηκε γενικώς (Αποκάλυψη 1, 10. Διδαχή
xiv 1). Ο Ιγνάτιος υπερασπίζεται την ανάγκη αποσυνδέσεως του
Χριστιανισμού από το Ιουδαϊκό Σάββατο, καθόσον ‘’ει ουν οι παλαιοίς
γράμμασιν αναστραφέντες εις καινότητα ελπίδος ήλθον, μηκέτι
Σαββατίζοντες, αλλά κατά Κυριακήν ζωήν ζώντες, εν η και η ζωή ημών
ανέτειλε δι’ αυτόν’’ (Μαγν. ix 1). Ο συγγραφέας της επιστολής
‘’Επιστολής Βαρνάβα’’ χαρακτηρίζει την Κυριακή ‘’ημέραν την ογδόην’’ της
θείας δημιουργίας (xv 9), ο δε Ιουστίνος την ονομάζει ‘’ηλίου ημέραν’’
(Ά Απολογία, 67). Κάθε Κυριακή οι χριστιανοί τελούσαν τη θεία
ευχαριστία, προσεύχονταν και υμνούσαν τον Θεό και σωτήρα σε ένδειξη
ευχαριστίας, χαράς και δοξολογίας για το λυτρωτικό γεγονός της
Αναστάσεως του Κυρίου»
