Οι Προτεσταντικές θέσεις, σε σύγκριση με την Ορθόδοξη Εκκλησία και την Αγία Γραφή.
Τα βασικά δόγματα που δίδαξε ο Λούθηρος και δέχτηκαν οι οπαδοί του είναι τα εξής πέντε (οι πέντε αρχές):1. Solus Christus: Μόνο ο Χριστός, 2. Sola scriptura: Μόνο η Γραφή, 3. Sola fide: Μόνο η πίστη, 4. Sola gratia: Μόνο η Χάρη, 5. Soli Deo gloria: Δόξα μόνο στο Θεό.
Soli Deo gloria: Δόξα μόνο στο Θεό.
Η δόξα οφείλεται αποκλειστικά στο Θεό, αφού η σωτηρία οφείλεται αποκλειστικά στο δικό Του θέλημα και δράση - όχι μόνο στο δώρο της εξιλαστήριας θυσίας του Χριστού στο σταυρό, αλλά επίσης στο δώρο της πίστης σ' αυτή την εξιλέωση, η οποία δημιουργείται στην καρδιά του Χριστού από το Άγιο Πνεύμα. Οι μεταρρυθμιστές πίστευαν ότι τα ανθρώπινα όντα, οι Πάπες, ακόμα και οι άγιοι, δεν αξίζουν τη δόξα που τους αποδίδεται.
Σχόλια.
Η Αγία Γραφή μιλάει καθαρά για δύο είδη προσκύνησης· την τιμητική και την λατρευτική. Η λατρευτική ανήκει μόνο στον Θεό, και σε αυτό συμφωνούμε. Η αίρεση βρίσκεται στην απόρριψη της τιμητικής προσκύνησης. Η ίδια η Αγία Γραφή αναφέρεται στην τιμητική προσκύνηση των ανθρώπων του Θεού. Έχουμε πάρα πολλά χωρία.
Ορισμένα από αυτά· Ο Δαβίδ προσκυνά τιμητικά τον διώχτη του, Σαούλ. ‘’Και μετά ταύτα σηκωθείς ο Δαβίδ εξήλθεν εκ του σπηλαίου και εβόησεν όπισθεν του Σαούλ, λέγων, Κύριέ μου βασιλεύ. Και ότε έβλεψεν ο Σαούλ οπίσω αυτού, ο Δαβίδ έκυψε με το πρόσωπον εις την γην και προσεκύνησεν αυτόν’’. (Α Σαμουήλ 24, 8).
Ο Νάθαν τον Δαβίδ· ‘’Και ανήγγειλαν προς τον βασιλέα, λέγοντες, Ιδού, Νάθαν ο προφήτης. Και εισελθών ενώπιον του βασιλέως, προσεκύνησε τον βασιλέα κατά πρόσωπον αυτού έως εδάφους’’. ( Α Βασιλέων 1, 23)
Ο προφήτης Ελισσαιέ, δέχεται την εδαφιαία προσκύνηση των προφητών. ‘’Και ιδόντες αυτόν οι υιοί των προφητών, οι εν Ιεριχώ εκ του απέναντι, είπον, Το πνεύμα του Ηλία επανεπαύθη επί τον Ελισσαιέ. Και ήλθον εις συνάντησιν αυτού και προσεκύνησαν αυτόν έως εδάφους’’. (Β Βασιλέων 2, 15)
Ο Αβραάμ προσκύνησε τους υιούς Χετ (Γένεση, κγ 7).
Ο αρχιδεσμοφύλακας, πέφτει μπροστά στον απ Παύλο και Σίλα.
‘’Εξυπνήσας δε ο δεσμοφύλαξ και ιδών ανεωγμένας τας θύρας της φυλακής, έσυρε μάχαιραν και έμελλε να θανατώση εαυτόν, νομίζων ότι έφυγον οι δέσμιοι.
Πλην ο Παύλος έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Μη πράξης μηδέν κακόν εις σεαυτόν· διότι πάντες είμεθα εδώ. Ζητήσας δε φώτα εισεπήδησε, και έντρομος γενόμενος έπεσεν έμπροσθεν του Παύλου και του Σίλα…’’ (Πράξεις 16, 27-29).
Ο Ιησούς του Ναυή προσκυνά τον άγγελο που του συστήνεται ως αρχιστράτηγος της δυνάμεως του Κυρίου (Ιησούς του Ναυή, ε 13-15).
Ακόμα, όσοι πλησίαζαν τον Ιησού Χριστό, τον προσκυνούσαν χωρίς να ξέρουν ακόμα ότι επρόκειτο για τον Υιό του θεού του ζώντος. Όλοι αυτοί προσκύνησαν σαφώς τιμητικά και όχι λατρευτικά, έχοντας γνώση του Θεού.
Ορθόδοξη θέση
Στο συνοδικό της Ορθοδοξίας αναφέρεται για την Ορθόδοξη πίστη·
«οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η Οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν, ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών, και τους Αυτού Αγίους εν λόγοις τιμώμεν, εν συγγραφαίς, εν νοήμασιν, εν θυσίαις, εν Ναοίς, εν Εικονίσμασι, τον μεν ως Θεόν και Δεσπότην προσκυνούντες και σέβοντες, τους δε διά τον κοινόν Δεσπότην, ως Αυτού γνησίους θεράποντας, τιμώντες, και την κατά σχέσιν προσκύνησιν απονέμοντες. Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν» (Συνοδικόν τής Ορθοδοξίας).
Και το 5ο βασικό Προτεσταντικό δόγμα πίστεως αποδεικνύεται αιρετικό διότι αφαιρεί την τιμητική προσκύνηση που φανερώνεται από την ίδια την Αγία Γραφή ως θέλημα του Θεού.
Αν και τα 5 βασικά Προτεσταντικά δόγματα αποδεικνύονται λανθασμένα ή ελλιπή σε σχέση με την Αγία Γραφή, σκεφτείτε στα ‘’μη βασικά’’.
